Magdalena Dołęga: Nie bądźmy obojętni

Wśród nich wiele jest osób samotnych. Niektórych z nich dzieci wyjechały do większych miast, a najbliżsi poumierali. Nie mają nikogo. Nie zapominajmy o nich. Może obok nas mieszka taka osoba. Wystarczy zajrzeć do niej od czasu do czasu. Może jest chora i nie ma jak dotrzeć do lekarza, może trzeba zrobić zakupy bo ma problemy w poruszaniu albo zimą boi się wyjść bo jest ślisko, a urazy w tym wieku są bardzo niebezpieczne.

Pamiętajmy, że kiedyś my też będziemy starzy. W przypadku, gdy osoba potrzebuje długotrwałej pomocy należy sprawę zgłosić do odpowiednich instytucji.

„Nie zatwardzajmy serc, gdy słyszymy krzyk biednych. Starajmy się usłyszeć to wołanie. Starajmy się tak postępować i tak żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki.”

Jan Paweł II